Narodziny w szpitalu cz.1

Kiedy w szpitalu na świat przychodzi dziecko podlega ono pewnym działaniom rutynowym. Działania podejmuje się w różnych odstępach czasu, w zależności od zwyczaju panującego w placówce lub stanu noworodka po urodzeniu.

Przy porodzie naturalnym pierwszą czynnością jest położenie przez położną malucha na brzuchu mamy (tzw. pierwszy kontakt skóra do skóry). Następnie zostają zaciśnięte na pępowinie 2 narzędzia (kleszcze Kochera), a pomiędzy nimi zostaje wolna przestrzeń pępowiny, którą należy przeciąć nożyczkami. Bywa, że pępowinę przecina ojciec dziecka. W tym czasie lekarz pediatra/neonatolog i położna noworodkowa lub pielęgniarka noworodkowa obserwują noworodka. Tutaj są możliwe dwa scenariusze, jeśli dziecko urodziło się zdrowe. Pierwszy scenariusz zakłada, że może zostać na brzuszku mamy. Trwa to około 2 godzin. Dziecko zostaje tylko przykryte ciepłym ręczniczkiem, kocykiem lub pieluszkami tetrowymi. Noworodek w takiej sytuacji czuje się bardzo bezpiecznie, ponieważ ma w dalszym ciągu kontakt z przyjaznym ciałem mamy. Słyszy bicie jej serduszka. Słyszy znajome głosy. Czasami także w trakcie tych dwóch godzin podpełza do piersi i próbuje już zacząć ssać. Bywa tak, że dziecko zanim samo podpełznie do piersi zostaje przystawione do niej przez położną lub mama pomoże chwycić dziecku pierś. Należy pamiętać, że nie przystawiamy piersi do dziecka, tylko dziecko do piersi) Przed ukończeniem dwóch godzin przychodzi położna lub pielęgniarka noworodkowa i waży oraz mierzy dziecko. A lekarz pediatra bada dziecko na brzuszku mamy lub gdy jest taka potrzeba bierze dziecko do kącika noworodka tylko na chwilę, po czym oddaje je na brzuszek mamy.

Drugi scenariusz zakłada, że mama z dzieckiem na brzuchu jest chwilkę. Po przecięciu pępowiny noworodek podawany jest położnej lub pielęgniarce noworodkowej. Tam jest kładziony na materacyku pod cieplarkę. Tam jest osuszane, badane przez pediatrę, ważone i mierzone. A następnie ubierane. Po czym pokazywane jeszcze mamie i oddawane pod opiekę tacie.

Gdy dziecko rodzi się przez cięcie cesarskie, to wszystko dzieje się podobnie jak w wyżej opisywanym scenariuszu. Jeśli kobieta jest znieczulona zewnątrzoponowo lub podpajęczynówkowo, to po wyjęciu dziecka z macicy od razu pokazywane jest dziecko nad jej głową. Po czym przechodzi tak jak w scenariuszu drugim do rąk położnej lub pielęgniarki noworodkowej i jest badane przez lekarza pediatrę bądź neonatologa.

Dobrostan noworodka oceniany jest w skali Apgar. Od razu po urodzeniu, w 5 i 10 minucie życia. Schemat takiej oceny został opracowany przez anestezjolog Virginię Apgar w 1953 roku. Ocenia się u noworodka 5 objawów: zabarwienie skóry, czynność serca, reakcje na bodźce (np. drażnienie nosa), napięcie mięśniowe oraz czynność oddechową. W tej skali maksymalna ilość punktów, to: 10.

Po przecięciu pępowiny mówi się, że dziecko zostało odpępnione. Zakłada się jeszcze na kikut pępowiny zacisk/klem i odcina „niepotrzebny” fragment pępowiny.

Następnie dziecko jest ważone. Później za pomocą taśmy centymetrowej zostaje zmierzony obwód głowy, obwód klatki piersiowej oraz długość. 🙂

W trakcie pobytu na sali porodowej noworodkowi zakłada się opaskę z danymi: Imię i nazwisko mamy, płeć oznaczona skrótem: C – córka, S – syn, datę urodzenia oraz godzinę. Czasami pisze się o drodze przyjścia na świat używając skrótów: PSN – poród siłami natury, CC lub cesarz- cięcie cesarskie.

Są wykonywane dwa zabiegi profilaktyczne:
1) Zabieg Credego – zapobiega rzeżączkowemu zapaleniu spojówek. Do tego najczęściej używa się 1% azotanu srebra. Zakrapla się nim oczy dziecka po urodzeniu.

2) Witamina K – zapobiega krwawieniu. Podaje się domięśniowo lub doustnie witaminę K. Następnie zaleca się jej suplementację do 3 miesiąca życia. Jeśli dziecko jest karmione tylko i wyłącznie piersią.