Macierzyństwo jako rewolucja polana lukrem

Przeczytałam w ekspresowym tempie „Macierzyństwo non fiction. Relacja z przewrotu domowego”.

Uśmiałam się i zarazem popłakałam już na 3 stronie! 🙂
Autorka Joanna Włoźniczko- Czeczott w życiu prywatnym założyła bloga, żeby się wyżalić i żeby w jej życiu codziennym było lepiej. Z tych zapisek powstała książka, w której głównymi bohaterami są: Kristal, Blejk i mała Fallon bez której tej opowieści by nie było!

Autorka przedstawiła wizję macierzyństwa jaką była „karmiona” w trakcie ciąży, a następnie jak wszystko zaczyna wyglądać inaczej gdy pojawia się dziecko. Określiła, że istnieje zmowa milczenia polegająca na tym, że przyszłym mamom nie mówi się o wielu aspektach macierzyństwa czyt. wynikających z tego tytułu kryzysach i problemach. Wspomniała również o zmianach jakie zachodzą między małżonkami kiedy z żony i męża, stają się mamą i tatą. A w ich relacje wkracza mała istotka.

Z drugiej strony te wszystkie zachwyty nad macierzyństwem powodują, że tak bardzo chcemy mieć dzieci. W końcu macierzyństwo to też radość i niezwykła przygoda.

W życiu zawsze dążymy do wszystkiego naj. Pójdziemy do dobrej szkoły, na pasjonujący nas kierunek studiów, zaręczymy się, wyjdziemy za mąż i urodzimy dzieci. Po drodze czeka nas jeszcze praca i rozwój. Każdy z wymienionych etapów ma swoje piękne chwile, ale i też trudne. Może dlatego warto trzymać się kurczowo tego co dobre 😉 Oczywiście mając świadomość, że to co wydaje nam się złe to proza życia. Poza tym kryzysy są potrzebne, pozwalają nam na różne sprawy spojrzeć z boku a czasem nawet podziałać.

Jak widać na zdjęciu w książce zaznaczyłam ciekawe cytaty! Mogę powiedzieć, że jest ich mnóstwo np.

„Dzieciaci tworzą klan. Mają wspólne tematy (dzieci), wspólne zainteresowania (dzieci) i wspólne doświadczenie utraty wolności (na rzecz dzieci). O tym ostatnim mówi się oczywiście najrzadziej. W końcu człowiek po urodzeniu dziecka zupełnie się zmienia. Priorytety wywracają mu się do góry nogami. Na wolność nie może sobie pozwolić tak dalece, że nawet nie mówi o tym, że ją stracił. (…)

Ciężko mi idzie wybranie kolejnego fragmentu, bo każdy jest warty zacytowania 😉 Tutaj zaś nie chodzi o cytowanie rozdziałami 😉

„Impuls pojawił się, gdy myślałam o zdjęciach. Koleżanka oddała mi książkę o ciąży, w której na czwartej stronie okładki widnieje sielankowy obrazek młodych rodziców wpatrujących się w maleństwo. Wyglądają niczym święta rodzina. Pięknie.
Uświadomiłam sobie, że głównie takie sceny macierzyństwa znam z obrazów i fotografii. Madonny z dzieciątkiem zeszły z ikon, rozpączkowując w miliardy wcieleń. Sama też robię idylliczne zdjęcia, a nawet co kwartał wywołuję je i dostarczam mamie wybór „the best of”. A w nim: Fallon w swych najwdzięczniejszych pozach i najrozkoszniejszych uśmiechach, Kristal promienna i bez worów pod oczami, Blejk jako najbardziej zaangażowany tata pod słońcem. B. mówi, że w ten sposób konstruujemy własne wspomnienia. Ujęcia bez uśmiechu lądują do kosza.” W książce jest zabawna kontynuacja dotycząca zdjęć… Tylko w dalszej części chodzi o fotografie, które robi tata Fallon 😉

A jeszcze lepsze, zabawniejsze cytaty znajdziecie w książce 🙂

Ostatni cytat pochodzi z okładki książki:
„Widziałam piękne i dalekie od cukierkowatej wizji zdjęcia robione przez matki własnym dzieciom. Widziałam fotoreportaże z ciąży i porodu rodzinnego. Widziałam nawet fotografie dokumentujące wygląd brzucha po ciąży. Ale nie widziałam takiego cyklu zdjęć, w którym potargana matka gotuje, a niemowlę bawi się pokrywką od słoika na niezbyt czystej podłodze; matka ziewa, czytając pięćdziesiąty raz tę samą książeczkę: podczas spaceru gapi się przed siebie.
Rozmyślając o tych fotografiach, uświadomiłam sobie, że właśnie próbuję zrobić. Opisać macierzyństwo bez fikcji. Prawdziwe.”

„Macierzyństwo non-fiction. Relacja z przewrotu domowego.” wydawnictwa Czarne możecie wygrać w konkursie, który trwa do niedzieli (29.07 do godz. 23:59). Po szczegóły zapraszam tutaj.

A jak Tobie się podobała książka? 🙂 Podyskutujmy o niej w komentarzach 🙂