W książce “In Vitro. Ważne rozmowy na trudny temat” Bogdy Pawelec zamieszczone wywiady stanowią idealny przewodnik po zagadnieniu niepłodności i jej leczeniu. W pierwszym rozdziale odkrywamy w jak skromnych warunkach odbywały się pierwsze zabiegi. Trzeba dodać, że były również skuteczne. Dużym zaskoczeniem jest fakt, że pierwszy aparat ultrasonograficzny był darem od papieża Jana Pawła II. To szokująca ciekawostka, gdy zwrócimy uwagę na wypowiedzi niektórych księży.
“Bogda Pawelec – Na początku USG w procedurze in vitro przeprowadzało się z pełnym pęcherzem, co dla pacjentek było ogromnym dyskomfortem. Nie było wtedy przecież USG dopochwowego. A zastrzyki trzeba było robić w przychodniach, gdzie pielęgniarki niemal mdlały, kiedy słyszały, że mają zrobić zastrzyk przygotowujący do in vitro. Nie miały o tym kompletnie pojęcia i bały się go wykonywać.
Marian Szamatowicz – Wie Pani, co umożliwiało pobieranie komórek jajowych z pełnych pęcherzy? Dostaliśmy ultrasonograf. Dar Jana Pawła II. To urządzenie nie miało sondy dopochwowej, ale dobrej jakości sondę przezbrzuszną, którą wprowadzało się do jajników, żeby pobrać komórki jajowe. Dopiero papież dał nam ultrasonograf, a przecież papież się nigdy nie myli. Przekazał go w dobre ręce i do dobrych celów.”
Cytat z książki “In Vitro. Ważne rozmowy na trudny temat” Bogdy Pawelec
Autorka książki, Bogda Pawelec, jest psychoterapeutka par zmagających się z niepłodnością. W przeprowadzonych rozmowach ze specjalistami jest dociekliwa i żywo zainteresowana tym, by uzyskać jak najwięcej informacji od swoich rozmówców. Zadaje w niej pytania, które niejedna osoba zmagająca się z niepłodnością chciałaby zadać specjaliście. Te odpowiedzi stanowią niejako przewodnik po niepłodności. Natomiast osobom, których temat nie dotyczy, pomoże dostrzec złożoność tej choroby.
Kilka słów od autorki, Bogdy Pawelec (cytat zaczerpnięty ze wstępu do książki):
“Mam nadzieję, że książka zaciekawi osoby, które interesują się metodą in vitro. W szczególności dedykują ją wszystkim parom ciepiącym z powodu niepłodności, choroby ciężkiej, niosącej wiele bólu i cierpienia. Liczę na to, że książka ułatwi Państwu podjęcie własnej, dojrzałej decyzji – czy in vitro będzie Waszą drogą życiową, czy nie. Wierzę także w to, że moja książka przyczyni się do zwiększenia społecznej tolerancji wobec trudnych wyborów dokonywanych przez niepłodne pary.”
Z rozmów dowiadujemy się:
- na co powinny zwrócić uwagę pary wybierając placówkę leczącą niepłodność,
- jak przebiega procedura In Vitro krok po kroku,
- na co zwrócić uwagę wybierając (albo podczas wybierania) lekarza (poruszona zostanie kwestia tzw. “miłego lekarza”, który latami “leczy” pacjentów bezskutecznie. De facto para traci cenny czas.),
- jaki wybór mają pary starające się, gdy metoda In Vitro okazuje się nieskuteczna.
W trakcie lektury poznajemy historie par. Jedną z nich opowiada Doktor Ewa Taszycka – Pobikrowska, do której zgłosiła się pacjentka w wieku 42 lat, która pragnie zajść w ciążę. Przedstawia wyniki badań mówiące o rezerwie jajnikowej 0,3 czyli bardzo niskiej. Otrzymuje odpowiedź trudną do zaakceptowania, że szanse na poczęcie dziecka w jej wieku są niskie. Pacjentka reaguje emocjonalnie z ogromnym wyrzutem w głosie “To pierwsza wizyta, a pani od razu mnie ścięła z nóg”. Już nigdy do niej nie wróciła.
Dlatego warto potomka nie odkładać na wieczne “potem”… Bo za parę lat może być już za późno.
Jednym ze specjalistów jest embriolog Katarzyna Kozioł. Bogda pyta o jego pracę, obserwacje komórki jajowej, plemnika. Dokonywaną selekcje. Zapłodnienie i wybór embrionów. Z tej rozmowy jasno wynika, że do pewnego momentu człowiek może pomóc naturze. Niemniej ostatnie słowo należy zawsze do niej.
Poznajemy też historie kobiet, które zdecydowały się na In Vitro. Nie zabrakło głosu dziewczynki, która dzięki tej metodzie się urodziła.
Na końcu są przepiękne cytaty:
Piotr Lewandowski:
“To wielka radość, kiedy parę można obdarować ciążą. Dzięki pracy tysięcy ludzi – lekarzy i naukowców – nad doskonaleniem metody in vitro macie Państwo teraz szansę, nawet ze słabymi kartami w ręce. A my zrobimy wszystko, co w naszej mocy, żebyście zostali rodzicami.”Jan Domitrz
“Moje życie dzieli się na dwa rozdziały przed urodzeniem się mojego syna Antka i po. Teraz inaczej patrzę na moich pacjentów. Uważam, że warto szukać dobrego rozwiązania, ale nie za wszelką cenę. Takim rozwiązaniem może być, na przykład adopcja, jeżeli pacjenci ją akceptują. W medycynie nie ma złych i dobrych rozwiązań, są takie, które się akceptuje i takie, których się nie akceptuje. Najgorszą rzeczą, jaką pacjenci mogą zrobić, to nie podjąć żadnej decyzji. A ja staram się zrobić wszystko, żeby nie tracili czasu. Warto się leczyć, ale też naprawdę warto w pewnym momencie powiedzieć sobie “stop”. Medycyna nie jest panaceum na wszystko. Nie można się w medycynie zatracić.”Dzieci z in vitro
“Poczęcie się dzięki in vitro powinno być naszą dumą, a nie czymś, co pomniejsza naszą wartość i niszczy samoocenę. Powinniśmy być dumne, że rodzice zrobili aż tyle, żebyśmy się urodziły”
W książce znajdziecie ich jeszcze więcej.
Dla kogo jest książka Bogdy Pawelec?
Dla osób pragnących poznać bliżej metodę In Vitro;
Dla osób długo starających się o dziecko;
Dla osób będących już w trakcie procedury In Vitro;
Dla bliskich osób starających się za pomocą In Vitro.
In Vitro to procedura bardzo długa, żmudna, ucząca cierpliwości, pokory… Na jej końcu jest światełko, a tym światełkiem jest zdrowe dziecko.
Brak komentarzy