Dzisiaj w ramach niespodzianki publikuję recenzję kryminału mojej mamy. Mam nadzieję, że Wam się spodoba, przecież warto znaleźć czas na czytanie nie tylko poradników, ale też innych powieści.
Zniknięcie bohaterki, jej imię Laura, ciemny świat prowincjonalnego Podlaski to bezsprzeczne podobieństwa do Twin Peaks. Zresztą w ten sposób jest reklamowana powieść grupy pisarzy finlandzkich „występujących” pod wspólnym nazwiskiem K. Johansson.
W związku z tym zabiegiem reklamowym przypomina się historia zastosowanego chwytu księgarzy z Krakowa wobec zalegającej półki dysertacji Kanta „Krytyka czystego rozumu”. Mianowicie sprzedaż książki filozofa osiągnięto, gdy opatrzono publikację opaską papierową z napisem „tylko dla dorosłych”. Podobnie jest i w tym przypadku. Nie świadczy to jednak, że książka nie jest warta przeczytania. Wręcz przeciwnie. Jeśli zapomnimy na czas lektury o kultowym już Twin Peaks, to wówczas docenimy walory tego skandynawskiego kryminału. A jakie one są. Przeróżne. Po pierwsze sama miejscowość. Urok plaży opustoszałej po sezonie. Niedopowiedziany, pełen tajemnic świat młodzieży, w którym media stanowią coś w rodzaju zagęstnika ich emocji. Sami bohaterowie z byłą konsultantką policji Milą i jej bratem na czele. Porozrzucane po całej powieści tropy, które czytelnik jak puzzle może łączyć i w ten sposób wpisać się w rolę detektywa. Zaletą tej powieści jest to, że śledztwo prywatne prowadzone przez Milę równolegle z policyjnym nie przeszkadza w amatorskim, czytelniczym poszukiwaniu mordercy. Co więcej książka stawia wiele pytań nie tylko o losy tytułowej Laury, ale także o sprawy jedynie zasygnalizowane. Sprawy poruszone mimochodem jako pretekst do publikacji następnych części opowieści.
Brak komentarzy